Ο θησαυρός των περίπου 500 ναυαγίων αναπαύεται «ήσυχα» στο βυθό των ελληνικών θαλασσών, γιατί δυστυχώς η Πολιτεία ποτέ δεν επιχείρησε να τα αξιολογήσει, είτε για να εκμεταλλευθεί τουριστικά αυτόν τον υποθαλάσσιο πλούτο, είτε για να διαχειριστεί τις τυχόν επικίνδυνες ουσίες και τα τοξικά υλικά που περιέχουν.
Η προώθηση των ειδικών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού και ειδικότερα του καταδυτικού, αποτελεί άγνωστο πεδίο για την ελληνική Πολιτεία. Παρότι το θεσμικό πλαίσιο για τα καταδυτικά πάρκα υπάρχει από το 2005 (Ν. 3409/2005, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4296/2014), ο κλάδος δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί.
Στόχος της προώθησης εναλλακτικών μορφών τουρισμού είναι η άμβλυνση της εποχικότητας και η διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος, αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της χώρας και αφήνοντας στο παρελθόν το παρωχημένο μοντέλο «ήλιος – θάλασσα».
Ο τζίρος γύρω από το καταδυτικό τουρισμό είναι τεράστιος, αλλά η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται ακόμη στους περίπου 2.500 καταδυτικούς προορισμούς ανά τον πλανήτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν 50.000.000 πιστοποιημένοι αυτοδύτες στον κόσμο. Μόνο οι Γερμανοί αυτοδύτες φτάνουν τα 3.000.000, εκ των οποίων το 1.000.000 ταξιδεύει κάθε χρόνο σε κάποιον καταδυτικό προορισμό. Ο τζίρος των Ευρωπαίων αυτοδυτών φτάνει περίπου τα 7.000.000.000 ευρώ ετησίως.
«Μεμονωμένα υπάρχουν πρακτορεία που ασχολούνται με τον καταδυτικό τουρισμό. Έχει αρχίσει και υπάρχει ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Εστιάζουμε κυρίως στα ναυάγια και στην ιστορία τους, διότι πλέον οι θάλασσές μας δεν είναι πλούσιες σε θαλάσσια ζωή», αναφέρει ο πρωτοπόρος των καταδύσεων στην Ελλάδα, ερευνητής – δύτης Κώστας Θωκταρίδης, ο οποίος είναι και ιδιοκτήτης καταδυτικού κέντρου.
Ο καταδυτικός τουρισμός αποτελεί έναν από τους πλέον αναπτυσσόμενους κλάδους αναψυχής διεθνώς και μοχλός ανάπτυξης της τουριστικής βιομηχανίας ιδιαίτερα στη Μεσόγειο, καθώς απευθύνεται κυρίως σε τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου.
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το ρεπορτάζ της Μάχης Τράτσα και του Διονύση Βυθούλκα στο tovima.gr.
