Ίσως το διασημότερο, σε όλο τον κόσμο αρχαίο ελληνικό άγαλμα ανακαλύφθηκε στη Μήλο, στις 8 Απριλίου 1820, από το γεωργό Γεώργιο ή Θεόδωρο Κεντρωτά.
Αν και προσπάθησε να κρύψει το εύρημά του, ο Γάλλος αξιωματικός του ναυτικού Olivier Voutier που βρισκόταν στο νησί, το αντιλήφθηκε.
Ενημέρωσε το Γάλλο πρόξενο στην Υψηλή Πύλη, μαρκήσιο de Rivière, ο οποίος έδωσε εντολή στον Voutier να το πάρει.
Έτσι το 1821 το μετέφεραν με πολεμικό πλοίο στη Γαλλία. Έκτοτε η ακρωτηριασμένη Αφροδίτη της Μήλου φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου αποτελώντας ένα από τα σπουδαιότερα εκθέματά του.
Εντυπωσιακό στο μέγεθός του, με ύψος 2,02 μέτρα, το άγαλμα που χρονολογείται το 130 – 100 π.Χ., αποτυπώνει μοναδικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα.
Στο Λούβρο λένε ότι το άγαλμα ίσως ήταν στημένο σε κόγχη επειδή έχει καλοδουλεμένη περισσότερο την κύρια όψη του.
Φέρει στα μαλλιά κεφαλόδεσμο (ταινία) από την οποία ξεφεύγουν οι πλούσιοι βόστρυχοι, μάλλον θα φορούσε κοσμήματα (σκουλαρίκια) και ίσως περιδέραιο και διάδημα. Πιθανότατα να έφερε και χρώματα τα οποία δεν διατηρήθηκαν στο παριανό μάρμαρο.
Το Μουσείο του Λούβρου χάρισε στο Αρχαιολογικό μουσείο της Μήλου ένα αντίγραφο της Αφροδίτης.
Αν είχε βρεθεί 10 χρόνια αργότερα θα είχε παραμείνει στην Ελλάδα.
Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο αναρτήθηκε στη σελίδα του υπουργείου Πολιτισμού στο facebook.
