Ξεκινά από την Περιφέρεια Θεσσαλίας το έργο της στερέωσης του βράχου του σπηλαίου της Θεόπετρας για την ασφαλή επαναλειτουργία του αρχαιολογικού χώρου.
Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός υπέγραψε τη σύμβαση του έργου συνολικού προϋπολογισμού 1.779.785 ευρώ που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014 – 2020.
«Ο πολιτισμός είναι βαθιά αναπτυξιακό εργαλείο. Μαζί με το έργο «Βελτίωση επισκεψιμότητας Σπηλαίου Θεόπετρας» που χρηματοδοτούμε από το ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014 – 2020 και το Κέντρο Εκπαίδευσης και Τεκμηρίωσης που κατασκευάσαμε έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την ανάδειξη και επαναλειτουργία του μνημείου. Η ανασκαφική διερεύνηση του σπηλαίου, έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα που καταδεικνύουν τη συστηματική χρήση του χώρου από τον άνθρωπο, από τη Μέση Παλαιολιθική (130.000 χρόνια πριν) έως και τη Νεολιθική περίοδο (4.000 π.Χ.). Αυτή η χρονολογική συνέχεια είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς πρόκειται για μία από τις ελάχιστες αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελλαδικό χώρο που έχουν διασώσει μαρτυρίες για τη μετάβαση από τον Παλαιολιθικό στο Νεολιθικό τρόπο ζωής», δήλωσε ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός.
Οι παρεμβάσεις
Το έργο αφορά στην αποκατάσταση της ευστάθειας του αρχαιολογικού χώρου κατά μήκος της διαδρομής πρόσβασης και στη στερέωση των βραχωδών πρανών στον εξωτερικό χώρο του σπηλαίου.
Συγκεκριμένα προβλέπονται:
– Εργασίες αντιστήριξης βραχομάζας
– Καθαιρέσεις επικρεμάμενων βραχωδών τεμαχίων
– Αγκυρώσεις μεμονωμένων τεμαχίων στα εξωτερικά πρανή πρόσβασης και παρειών του σπηλαίου
– Τοποθέτηση φραχτών ανάσχεσης βραχοπτώσεων
– Τοποθέτηση αγκυρωμένου πλέγματος επένδυσης των βραχωδών πρανών
– Εγκατάσταση ικριωμάτων
Το σπήλαιο της Θεόπετρας βρίσκεται στην ομώνυμη κοινότητα, περίπου 4 χλμ. από την Καλαμπάκα. Ο σχηματισμός του ασβεστολιθικού βράχου της Θεόπετρας τοποθετείται στην ανώτερη Κρητιδική περίοδο (137.000.000 – 65.000.000 χρόνια από σήμερα).
Η ανασκαφική διερεύνηση του σπηλαίου, η οποία διήρκεσε από το 1987 έως το 2007, έφερε στο φως επάλληλα στρώματα και σημαντικά ευρήματα που καταδεικνύουν τη συστηματική χρήση του χώρου από τον άνθρωπο, από τη Μέση Παλαιολιθική (130.000 χρόνια πριν) έως και τη Νεολιθική περίοδο (4.000 π.Χ.).
Το σπήλαιο είναι κλειστό λόγω κατολισθήσεων που παρατηρήθηκαν στην περιοχή της εισόδου του.
Φωτογραφία: odysseus.culture.gr
