Το 1962 και ενώ παραθέριζαν στο ξενοδοχειακό συγκρότημα «ΞΕΝΙΑ» στο Παλιούρι, στην Κασσάνδρα (πρώτο «πόδι») της Χαλκιδικής, οι συνέταιροι και εξ αγχιστείας συγγενείς, Αναστάσιος Ανδρεάδης και Λεωνίδας Ζησιάδης, έγιναν δέκτες μιας πρότασης να δουν μια εντελώς αναξιοποίητη έκταση ιδιοκτησίας της μονής Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους.
Καθώς δρόμος δεν προσέγγιζε το σημείο, με τη βοήθεια ενός καϊκιού από την Ποτίδαια έφτασαν στη Σάνη.
Μια αληθινή ζούγκλα, γεμάτη έλη, άγρια βλάστηση και συνθήκες αφιλόξενες, όπου απλά έβοσκαν ζώα. Η ομορφιά του μοναστηριακού μετοχίου τους κέρδισε από την πρώτη στιγμή, τους κέντρισε το ενδιαφέρον και έτσι αυτός «ο επί της γης παράδεισος» που αντίκρισαν από τη θάλασσα έγινε το στοίχημα της ζωής τους.
Για την εξαγορά της έκτασης επενδύθηκε σχεδόν όλο το «κομπόδεμα» των δύο συνέταιρων στην εργολαβική εταιρεία που διέθεταν στη Θεσσαλονίκη.
Οι πρώτες σκέψεις για αξιοποίηση ξεκινούν την περίοδο 1964 – 1965…
To Sani Beach υπό κατασκευή
