Να πουλήσει το ξενοδοχειακό συγκρότημα Porto Carras (φωτογραφία) «ψάχνει» ο ιδιοκτήτης του Κωνσταντίνος Στέγγος.
Ό, τι δεν έκανε πριν από τρία περίπου χρόνια ο πατρινός επιχειρηματίας, τότε που δεν ενέδωσε στα εκατομμύρια που του προσέφεραν οι Ρώσοι επενδυτές για το εμβληματικό συγκρότημα της Χαλκιδικής, το οποίο τότε αποτιμάτο κοντά στα 450 εκατ. ευρώ, φαίνεται πως σκέφτεται να το πράξει τώρα.
Οι πληροφορίες θέλουν τον κ. Στέγγο να βρίσκεται σε συζητήσεις με Αμερικανούς επιχειρηματίες που έχουν δείξει ενδιαφέρον για το ξενοδοχείο – σύμβολο της Β. Ελλάδας, το οποίο έχει φιλοξενήσει αρχηγούς κρατών, πρωθυπουργούς και υπουργούς.
Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι η αμερικανική αλυσίδα Sheraton, ετοιμάζει την είσοδό της στην ξενοδοχειακή αγορά της Aθήνας και της Θεσσαλονίκης. Πολλοί είναι εκείνοι που συνδέουν την «κάθοδο» της Sheraton, σε Aθήνα – Θεσσαλονίκη με την πώληση του Porto Carras. Είναι άραγε εκείνη με τους οποίους βρίσκεται σε επαφή ο επιχειρηματίας; Όπως και να ‘χει η τελική απόφαση θα εξαρτηθεί και από το προσφερόμενο τίμημα.
Όπως υποστηρίζουν επιχειρηματικοί κύκλοι της Χαλκιδικής, ίσως πλέον είναι μια καλή ευκαιρία για την οικογένεια Στέγγου, να πουλήσει το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της κατασκευαστικής εταιρείας Τεχνική Ολυμπιακή, καθώς υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον από επενδυτές και μεγάλες αλυσίδες ξενοδοχείων.
Πηγή: www.dealnews.gr
Φωτογραφία: www.portocarras.com
Σχόλιο e – Travel News: Οι διεθνείς αλυσίδες (Hyatt, Sheraton, InterContinental, Marriott, Hilton), αναπτύσσονται παγκόσμια μόνο με συμβόλαια διαχείρισης (management contracts) και όχι με αγορές κτηρίων (ξενοδοχείων). Όταν ένας ξενοδόχος δεν έχει τις γνώσεις ή την επιθυμία να διαχειριστεί το ξενοδοχείο, τότε μπορεί να το αναθέσει σε κάποια εταιρεία με management contract. Η εταιρεία διαχείρισης αναλαμβάνει όλα τα λειτουργικά έξοδα του ξενοδοχείου, κρατάει την αμοιβή της (management fees) και αποδίδει το υπόλοιπο από τα έσοδα στον ιδιοκτήτη. Από τη μεριά του ο ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να προμηθεύσει την ξενοδοχειακή εγκατάσταση (γη, κτήρια, έπιπλα) και έχει την πλήρη νομική και οικονομική ευθύνη του επενδυτικού σχεδίου.
Έτσι οι διεθνείς αλυσίδες επιλέγουν αυτή τη μορφή ανάπτυξης (management contracts), καθώς η εταιρεία που διαχειρίζεται ένα ξενοδοχείο θα λάβει την αμοιβή της ανεξάρτητα από τα οικονομικά αποτελέσματα (κέρδη ή ζημιές). Αυτό σημαίνει ότι δεν αναλαμβάνει κανένα ρίσκο και σε περίπτωση που η διαχείριση του ξενοδοχείου «δεν πάει καλά», ζημιωμένος θα βγει μόνο ο ιδιοκτήτης του ακινήτου…
