του Ανδρέα Γ. Τζόβολου
Το νησί της Αίγινας, πλούσιο σε χώρους θρησκευτικού ενδιαφέροντος, προσκυνήματα, παραδοσιακές εκδηλώσεις πίστης και χριστιανική ιστορία, διαθέτει το προνόμιο ενός ιδιαίτερα σημαντικού συγκριτικού πλεονεκτήματος σε σχέση με τους τουριστικούς πόρους της υπόλοιπης Ελλάδας.
Σε σχέση με τη μικρή του έκταση (μόλις 88 τετραγωνικά χιλιόμετρα), φιλοξενεί έναν ασύμμετρα μεγάλο αριθμό ενεργών και μη θρησκευτικών μνημείων, τα οποία συνιστούν έναν σπάνιο, πολύτιμο αλλά σχετικά αναξιοποίητο τουριστικό πόρο.
Μια απλή και μόνο καταγραφή τους αρκεί για να καταδείξει με σαφήνεια ότι το παραγόμενο τουριστικό προϊόν της Αίγινας υστερεί σε σύγκριση με το τεράστιο υπάρχον δυναμικό.
Τα κτίσματα αυτά ωστόσο, επίκεντρο δράσης επιφανών θρησκευτικών προσωπικοτήτων στο πέρασμα των αιώνων, δεν παύουν να αποτελούν πόλο έλξης εγχώριων και αλλοδαπών επισκεπτών, σε συνδυασμό με τις τοπικές εορτές και πανηγύρεις.
Τρίκλιτες βασιλικές – μνημεία της παλαιοχριστιανικής εποχής μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ., υπάρχουν διάσπαρτες σε όλο το νησί μαρτυρώντας μια έντονη και μακρά χριστιανική παράδοση.
